Rafklórunarpakkinn er hannaður til að framleiða natríumhýpóklórít úr sjó.

Sjóvatnsdæla gefur sjónum ákveðinn hraða og þrýsting til að senda rafallinn og síðan í afgasunartanka eftir rafgreiningu.

Sjálfvirkar sigtir verða notaðar til að tryggja að sjór sem fluttur er að frumunum innihaldi aðeins agnir undir 500 míkron.

Eftir rafgreiningu verður lausnin flutt í afgasunartanka til að leyfa vetni að dreifast með þvingaðri loftþynningu, í gegnum miðflóttablásara í vinnustöðvum niður í 25% af LEL (1%).

Lausnin verður flutt á skömmtunarstaðinn, frá hypoklóríttönkunum, með skömmtunardælum.

Myndun natríumhýpóklóríts í rafefnafræðilegri frumu er blanda af efna- og rafefnafræðilegum viðbrögðum.

RAFEFNAFRÆÐILEG

við anóðuna 2 Cl^-→ CI₂+ 2e klórframleiðsla

við katóðuna 2 H₂O + 2e → H₂+ 20 klst.^- vetnisframleiðsla

EFNAFRÆÐILEGT

CI₂+ H₂0 → HOCI + H⁺+ CI^-

Í heildina má líta á ferlið sem

NaCl + H₂0 → NaOCI + H₂

Aðrar efnahvarf geta átt sér stað en í reynd eru aðstæður valdar til að lágmarka áhrif þeirra.

Natríumhýpóklórít tilheyrir efnaflokki með öfluga oxunareiginleika sem kallast „virk klórsambönd“ (einnig oft kölluð „tiltæk klór“). Þessi efnasambönd hafa svipaða eiginleika og klór en eru tiltölulega örugg í meðförum. Hugtakið virkt klór vísar til klórsins sem losnar við verkun þynntra sýra í lausn og er gefið upp sem magn klórs sem hefur sama oxunargetu og hýpóklórít í lausn.

Rafgreiningarkerfi fyrir sjó frá YANTAI JIETONG eru mikið notuð í virkjunum, skipum, bátum, borpallum o.s.frv. sem þurfa sjó sem miðil.