Loftslagsbreytingar og hröð þróun alþjóðlegrar iðnaðar og landbúnaðar hafa gert vandamálið af skorti á fersku vatni sífellt alvarlegri og framboð ferskvatns verður sífellt spennt, svo að sumar strandborgir eru einnig alvarlega skortir vatn. Vatnskreppan stafar af fordæmalausri eftirspurn eftir afsölun sjávar. Desalination búnaður himna er ferli þar sem sjó fer í gegnum hálfgagnslega spíralhimnu undir þrýstingi, umfram salt og steinefni í sjónum er lokað á háþrýstingshliðinni og er tæmd út með þéttri sjó og ferskvatnið kemur út frá lágþrýstingshliðinni.

Samkvæmt National Bureau of Statistics var heildarmagn ferskvatnsauðlinda í Kína 2830,6 milljarða rúmmetra árið 2015 og var um 6% af alþjóðlegum vatnsauðlindum og var í fjórða sæti heimsins. Hins vegar eru nýjar vatnsból á mann á mann aðeins 2.300 rúmmetra, sem er aðeins 1/35 af heimsmeðaltali, og skortur er á náttúrulegum ferskvatnsauðlindum. Með hröðun iðnvæðingar og þéttbýlismyndunar er mengun ferskvatns aðallega vegna iðnaðar skólps og fráveitu innanlands. Búist er við að afsölun sjávar verði mikil stefna til að bæta við hágæða drykkjarvatn. Sjóvatnsafgreiðsluiðnaður Kína notar 2/3 af heildinni. Frá og með desember 2015 hafa afsalunarverkefni sjávar 139 verið byggð á landsvísu, með heildar mælikvarða 1.0265milljón tonn/dag. Iðnaðarvatn er 63,60%og íbúðarvatn er 35,67%. Alheims afsöltunarverkefnið þjónar aðallega íbúðarvatni (60%) og iðnaðarvatn er aðeins 28%.

Mikilvægt markmið þróunar á afsölunartækni sjávar er að draga úr rekstrarkostnaði. Við samsetningu rekstrarkostnaðar er rafmagnsnotkun raforku stærsta hlutfallið. Að draga úr orkunotkun er árangursríkasta leiðin til að draga úr afsalunarkostnaði sjávar.